Aristophanis nubes in usum seminarii regii theol. separatim edidit

ΑΔ Ἀλλ ἀλλὰ ἄλλο ἂν ἀπὸ ἄρ ἄρα αυτὰς αυτὸν Αυτὸς αυτοῦ γὰρ γε γῆς δὲ δὲ μὴ δὴ δῆτα διὰ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ἐγὼ ἔγωγ ἔθ εἰ εἶναι εἰς Εἶτ Εἶτα ἐκ ἐκεῖνος ἐμοὶ ἐμοῦ ἐν ἐξ ἐπεὶ ἐπὶ ἐς ἐςὶ ἐςὶν ἔτι ἔχων Ζεὺς ἤδη ἡμῖν ἡμῶν ἦν θεῶν ἴθι ἵνα καὶ τὴν κατὰ ΚΩΛΩΝ λέγειν ΜΑ μὲ μὲν μέν τοι μὴ μηδὲν μὴν μοι Νεφέλαι Νὴ τὸν νοῦν νῦν οἱ οἶδ Οἴμοι ὅπως ὀρθῶς ὅς Ὅτ ὅταν Ὅτε ὅτι Οὐ γὰρ Οὐδ Οὐδὲν Οὐκ Οὐκ ἂν οὖν παῖ περὶ πρὸς πρῶτον πῶς ΣΚΗΝΗ σοι ΣΤ ΣΤΙΧΩΝ ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ σὺ ΣΩ Σώκρατες ΣΩΚΡΑΤΗΣ τὰ ταῖς τὰς ταῦτ ταῦτα τῇ τὴν τῆς τί τὸ τοῖς τοῖσι τὸν Δί τοῦ τοὺς τοὺς θεοὺς τοῦτ τουτὶ τοῦτο Τρίμετροι τῷ τῶν ὑμᾶς ὑμῖν ὑπὸ ΦΕΙ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ ΧΟ ΧΟΡΟΣ χρὴ ὧν ὡς ὥσπερ Arundel autem Bentlej effe quod Vatic verfus اد