Dīvān-ı Rāġıp

آب آمین ار است افندم اقبال اگر الله اما امر اند او اور اوزره اول اولان اولد اولدی اولدینی اولوب اولور اوله ای اید ایدر ایدن ایدو ایدوب ایده ایکن ایله این با بار باعث بعد بلبل بله بن بند بنده بو بود به بی بین بینه بیور پر تا تاب تحریر تک تلری تو جا جام جناب جو چشم چون حسن حضر حق خالی خامه خود دار داغ دخی دست دکل دل دن دو دوات دولت ده دیده دین ذات راغب رو روز رونق سر سعادت سکا سلطنت سن سنده سی شو شهر صد صورت طبع طرف عالم عرض على علیه عنایت فی فیض قدر قلعه قوت کا کار کر کرد کسی کفره کل کلور کو که کی گاه لری لرینه لکی لور له ما مانند محمد مکارم ملک مهر می نا نام نه نیچه وجود ولی هر هم همایون یا یک یو یه